Kerkdiensten hier in het Erasmus MC zijn enorm belangrijk voor patiënten. Juist als je weg bent uit je eigen vertrouwde omgeving, kan een religieuze of spirituele verbinding op zo’n zondag als vandaag van grote betekenis zijn. Mensen putten er hoop uit, of kracht, of zijn in elk geval eventjes ergens anders. Ook dat is belangrijk.Deze kerkdiensten zouden niet mogelijk zijn zonder de vrijwilligers die hier steeds opnieuw weer aanwezig zijn. Zij doen allerlei taken, zichtbaar en onzichtbaar, en staan altijd klaar om de vieringen succesvol te laten verlopen. Ik wil graag één van die vrijwilligers vanochtend toespreken. Dat is mevrouw Wil Polhuijs.
Mevrouw Polhuijs, u bent al zeker 50 jaar kerkvrijwilliger bij het Erasmus MC. Dat is een bijzonder lange periode! Weliswaar waren er tijden in die 50 jaar dat u er door omstandigheden niet kon zijn. Maar dan nog is uw staat van dienst geweldig en indrukwekkend. Hoog tijd om hier even bij stil te staan.
U bent iemand die heel rustig en bescheiden uw werk doet, een beetje op de achtergrond. Misschien juist wel daardoor beschikt u over een fantastisch observatievermogen. U bent zorgvuldig en meelevend en u heeft een goed oog en oor voor iedereen die uw aandacht nodig heeft. Hoe u het klaarspeelt, wij weten het niet, maar u bent altijd opgewekt en hartelijk en u ziet wat er moet gebeuren. Misschien zit dat wel in uw genen. Want u behoort tot de befaamde familie Polhuijs, die al generaties lang het kerkvrijwilligerswerk een warm en kloppend hart toedraagt. En dat niet alleen: ze zijn ook concreet en praktisch actief.
U kreeg het voorbeeld van uw moeder, die zich ook al als vrijwilligster inzette voor de kerkdiensten. En nog altijd werkt u samen met verschillende familieleden. Ook zij zijn blijkbaar aangestoken door het vrijwilligersvirus voor de kerkdiensten in het ziekenhuis.
Mevrouw Polhuijs, u bent hier elke zes weken en u zet dan de patiënt helemaal op de eerste plaats. U doet er alles voor om het de patiënt zo aangenaam mogelijk te maken. Dat is heel fijn voor patiënten. Mensen zoals u zijn daarom eigenlijk onmisbaar. Uw trouw en hartelijkheid zijn voor iedereen die hier een beroep op wil doen. De geestelijk verzorgers, de collega’s en de patiënten zijn heel erg blij met u.
Voor uw jarenlange positieve inzet wil het gemeentebestuur van Rotterdam u een tastbaar blijk van waardering uitreiken. Dat is de Erasmusspeld, een gemeentelijke onderscheiding voor mensen die zich gedurende een lange periode verdienstelijk hebben gemaakt voor de Rotterdamse samenleving. U bent beslist zo iemand.
Van harte gefeliciteerd.
Posted with Blogsy