Koninklijke onderscheiding voor onuitputtelijke inzet van prof. De Zwaan voor Europese integratie

Dames en heren, professor De Zwaan. Professor, u gaat, na vele dienstjaren op allerlei gebieden, met emeritaat. Er zijn genoeg redenen om daar ook vanuit de maatschappij bij stil te staan. Dat doe ik vandaag graag. Emeritaat, het is zo’n begrip waarvan mensen denken – meestal als ze daar nog lang niet aan toe zijn : hoe zou dat nou zijn, emeritaat… Letterlijk betekent het: uitgediend, maar wij vertalen het meestal als ‘in ruste’. Ik ben er in het geheel niet zeker van, professor, of dit begrip straks op u van toepassing is. Ik denk het niet. Zo vermeldde u net nog in uw afscheidsrede nog “wat dingetjes” te zullen doen, waaronder uw activiteiten bij de Haagsche Hogeschool en diverse andere nevenactiviteiten. Een man van uw statuur blijft ongetwijfeld nog allerlei zaken aanpakken. Uw emeritaat geldt dan ook vooral uw hoofdfunctie als hoogleraar Recht van de Europese Unie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.

Hoogleraren gaan wel vaker tegen de maatschappelijke trend in. Kritische noten zijn belangrijk voor een samenleving. Ook de pensioengerechtigde leeftijd voor hoogleraren is een trendbreuk. Was dat vroeger 70 jaar, nu kunnen hoogleraren op hun 65ste met pensioen, pardon, emeritaat. Dat is natuurlijk, omdat ze dan nog zoveel zaken als vrijwilliger kunnen voortzetten…Toch slim bekeken…

U begon eind jaren zestig – toen u nog helemaal niet dacht aan emeritaat – aan de studie Rechtsgeleerdheid aan de Universiteit van Leiden. En in 1993 promoveerde u in Groningen op het proefschrift ‘The Permanent Representatives Committee, it’s role in European Union decision making’. Deze richting heeft u eigenlijk nooit meer losgelaten. U heeft bijzonder grote bijdragen geleverd aan de ontwikkeling van het Europees recht en de Europese integratie, zowel in de wetenschap als in de diplomatie.

Voor het Ministerie van Buitenlandse Zaken heeft u bijna twintig jaar lang vele verschillende functies vervuld. U vertegenwoordigde de Nederlandse regering uitstekend in constitutionele en juridische kwesties en u was regelmatig adviseur, bijvoorbeeld rond de toetreding van Spanje en Portugal tot de Europese Unie.

Eind jaren negentig kwam u naar de Erasmus Universiteit om ook hier verschillende functies te bekleden. Als hoogleraar heeft u vele studenten geïnspireerd om te promoveren op processen rond de Europese integratie. Ook droeg u veel bij aan de acceptatie van de Europese doelstellingen, met name in Oost Europa.

Naast uw hoogleraarschap, gaf u als decaan internationalisering een grote impuls aan de Nederlands-Russische samenwerking in het hoger onderwijs. En met uw decanaat voor de Faculteit der Rechtsgeleerdheid was u verantwoordelijk voor een bestuurlijke reorganisatie en de overgang naar een andere bachelor-master structuur. Mede door uw toedoen neemt de European School of Law een toppositie in en zijn er uitstekende contacten met universiteiten in China en Indonesië.

In alles wat u deed, streefde u naar het vergroten van kennis rond de integratie van Europa. U bent ervan overtuigd dat die kennis bijdraagt aan de acceptatie van een verdere Europese integratie.

Dat streven zette u voort toen u directeur werd van instituut Clingendael, waar internationale relaties natuurlijk in het brandpunt van de aandacht staan. Uw ervaring en enorme kennis kwamen hier uitstekend van pas om de regering nader te adviseren over internationale betrekkingen.

In 2012 werd u lector European Integration op The Hague University. Hier draagt u aan een zeer internationaal gezelschap van studenten opnieuw uw passie uit. U predikt ook hier het belang van verdieping van de kennis rond Europese integratieprocessen.

Professor De Zwaan, naast al deze functies vervult of vervulde u ook nog allerlei neventaken, zoals uw vele bestuurs- en adviesfuncties in gezaghebbende organen rond de Europese integratie. Het is onmogelijk die allemaal te benoemen. Ook het indrukwekkend aantal toonaangevende publicaties van uw hand ga ik hier niet opnoemen. Daar is geen beginnen aan, als u ooit nog van mij af wilt als spreker…

Wel wil ik graag vermelden dat u in brede kring een zeer gewaardeerd en gelauwerd man bent. U ontving onderscheidingen van de Franse president, van de universiteit van Bratislava en van de Roemeense ambassadeur voor uw vrijwilligersinzet voor Roemeense projecten.

Zijne Majesteit de Koning voegt daar vandaag iets aan toe en ik mag daar de brenger van zijn. Voor uw inspanningen op het gebied van de Europese eenwording en uw maatschappelijke nevenactiviteiten heeft het Zijne Majesteit behaagd u te benoemen tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau.

Van harte gefeliciteerd.

 

Dit bericht is geplaatst in Hoger Onderwijs, Speeches. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

De volgende HTML tags en attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>