Ik verklap geen geheim als ik schrijf dat ik niet alleen niet veel zitvlees heb, maar ook behept ben met een flinke dosis ongeduld. Kortom geen vergadertijger. Toch zijn er dagen waar vergaderen enthousiasmeert, zoals 5, 6 en 7 februari dankzij de gesprekspartners van Stichting Lokaal, Tornante Trainingen, Misura, Raad van Advies Zorg en Welzijn Rotterdam, TU Delft, Samen010 en SKIN.
Met de net gestarte directeur Liesbeth Levi van stichting Lokaal, deel ik de passie voor nieuwe vormen van burgerparticipatie. Juist stichting Lokaal heeft in het verleden laten zien met debat en trainingen bruggen te slaan tussen de politiek en in politiek geinteresseerde burgers. Met de komst van de gebiedscommissies, de vele vormen van burgerparticipatie waarmee de afgelopen jaren is geexperimenteerd (van stadsinitiatief tot participatief budgetteren) en prachtinitiatieven uit de stad (zoals bijvoorbeeld Leeszaal West) zelf, ligt er voor stichting Lokaal een mooie rol om een en ander op een hoger plan te tillen. Mooi partnerschap verder verstevigd in een uurtje bijpraten.
Burgerparticipatie begint met taal. Helaas zijn er nog vele Rotterdammers voor wie gebrekkige of geen enkele beheersing van het Nederlands deelname aan de samenleving bijna onmogelijk maakt. Met 'Bij Corrie' levert Tornante Trainingen een belangrijke bijdrage aan laagdrempelige taallessen. Directeur Lia Trum vertelt terecht trots dat binnenkort ook op de noordoever een 'Bij Corrie' van start gaat in het Kopblok in het oude Noorden, dankzij ondersteuning van woningbouwcorporatie Woonstad. Niet alleen het gemeentelijke programma Taal Dichtbij, maar ook het door het Taaloffensief ondersteunde IT-programma Van gesprek naar verslag (ontwikkeld door IT-Preneurs) blijken zeer succesvol te zijn.
Dat Rotterdam ook veel succesvolle ondernemers kent, bewijst Jimmy Karaaslan van Misura, maatpakken op maat, gevestigd in de Hofbogen. Ik mag hem samen met clusterdirecteur Ron Voskuilen van stadsontwikkeling coachen in het programma Dare to have a dream, dat succesvolle ondernemers ondersteunt in grotere bestendige groei. Leuk en inspirerend om van deze ondernemer te mogen leren hoe je niet alleen een droom verwezenlijkt, maar tegelijkertijd dat duurzaam en met teamspirit kunt doen. Ontsluiting van Rotterdamse ondernemersnetwerken zal mijn rol zijn. En natuurlijk zorg voor de langdurende wegopbreking voor de deur.
Donderdagavond mochten Marco Florijn en ik wederom genieten van de adviezen van de Raad van Advies Zorg en Welzijn Rotterdam. Dit keer adviezen van de landelijke kopstukken als de directeur van de zorgverzekeraars, voormalige topambtenaren en hoogleraren onder leiding van SCP directeur Kim Putters voor vernieuwd welzijn in de stad. Leidraad van het gesprek is hoe de directe omgeving en professionals de noodzakelijke steun kunnen bieden op het moment dat de kwetsbaarheid van een Rotterdammer zo toeneemt dat iets extra's nodig is. En natuurlijk veel aandacht voor versterking van het zelfoplossend vermogen.
De volgende ochtend vroeg op weg naar rector magnificus Luyben van de TU Delft. Op de agenda de concept samenwerkingsovereenkomst tussen de gemeente Rotterdam en de TU Delft. Gelukkig hangt de samenwerking niet hiervan af, er gebeurt al veel. Met de te ondertekenen overeenkomst kunnen we het nog beter inbedden en verstevigen. Trots toont de rector de 3Dprint van zijn Rembrandt.
Terug op het stadhuis een inspirerend gesprek met de dames van Samen010, de organisatie die zijn basis vindt in de naastenliefde van de kerken in de stad voor alle Rotterdammers. Zo vervult hun Logeerhuis de Buren een belangrijke rol voor onder meer respijtzorg. De plannen voor een tweede vestiging op Zuid blijken in een vergevorderd stadium. Met de Gemeenteraadsmotie Respijtzorg in het achterhoofd worden diverse wegen verkend voor ondersteuning. Nog snel veel huiswerk te doen. Dit geldt ook voor de uitbreiding van Motto, vrijwilligers die ouderen ondersteuning bieden bij zingevingsvragen. Uit een onderzoek van Ecorys en Verwey Jonker blijkt dat elke euro hiervoor minimaal 1,5 meer oplevert.
Dat kerken hun rol in de samenleving oppakken, ook als ze zelf kwetsbaar zijn als organisatie, bewijzen vele migrantenkerken. Huisvesting van deze nieuwe kerken in de stad is de aanleiding voor het gesprek met SKIN, de koepel van de migrantenkerken in de stad. Zo bespreken we met ondersteuning van de stadsmakelaar de (on)mogelijkheden van diverse voormalige kantoor- en fabriekspanden. Aan het eind van het gesprek ontroeren directeur Madelon Grant en reverend Nana me met een prachtige award “Overbrugger 2014″.
Wat een voorrecht om als wethouder met zulke enthousiasmerende en betrokken partners te mogen werken.