Na vele jaren geploeter van initiatiefnemers onder leiding van Zeki Baran, onthulden Spaanse, Portugese, (voormalig) Joegoslavische, Italiaanse, Griekse, Marokkaanse en Turkse gastarbeiders en hun kinderen het Monument voor de Gastarbeider. Voor de initiatiefnemers is het monument vooral een eerbetoon aan de gastarbeiders en hun belangrijke bijdrage aan de wederopbouw van Nederland. Voor mij is het natuurlijk ook dat, maar ook een plek om stil te staan bij de belangrijke bijdrage die huidige en toekomstige migranten leveren aan Rotterdam en Nederland.
Voor de tweede generatie is het monument het grote gebaar waarmee de Nederlandse samenleving de bijdrage van hun ouders erkent en waardeert en de trots op hun ouders letterlijk een plek geeft.
Honderden mensen kwamen op de onthulling af. De meeste indruk maakte de verhalen van de gastarbeiders zelf.
Het monument van Hans van Bentem geeft ook letterlijk ruimte aan een veelkleurige rustplek in het Afrikaanderpark. Wie plaats neemt op de bank, kan niet anders dan kijken naar de diversiteit in mensen om zich heen. Met dit voor Nederland unieke monument voor de gastarbeider toont Rotterdam wederom hoezeer de stad oog en waardering heeft voor alle wereldburgers die zich inzetten voor de samenleving.
