Al die speeltuinmedewerkers, rolstoelbegeleiders, taalcoaches, medewerkers van de kindertelefoon, overblijfouders, inpakkers bij de Voedselbank, de gastvrouwen en –heren in verzorgingshuizen en ziekenhuizen, de chauffeurs voor de Dierenambulance, voorlezers, wandel- en fietsmaatjes, huiswerkbegeleiders, voetbaltrainers, maaltijdbezorgers… en dan heb ik nog lang niet alle type vrijwilligers gehad …
Waar zouden we zijn zonder de 155.000 Rotterdammers die vrijwillig de armen uit de mouwen steken. Liefst één op de drie mensen in deze stad zet zich vrijwillig in: van jong tot oud, van arm tot rijk, van ´soms een keer´ tot structureel. Vrijwilligers zijn het cement van Rotterdam. Ú bent het cement van deze stad.
Neem Mohamed Algam. Met zijn 19 jaar is hij vanochtend de jongste deelnemer aan dit Vrijwilligersontbijt. Sinds 2,5 jaar werkt Mohamed als jongerenbuurtbemiddelaar. Dat doet hij naast zijn universitaire studie. Hij bemiddelt in conflictsituaties tussen jong en oud. Wanneer er conflicten ontstaan tussen buurtbewoners en jongeren, bemiddelt Mohamed zodat het probleem wordt opgelost. Het gaat dan vaak om overlast, achtergelaten rommel of onenigheid.
Maurice Calon is 82 jaar (even opzoeken) en daarmee vandaag een van de oudste vrijwilligers in ons midden. Hij werkt al ruim tien jaar op de middelbare school Melachton in Schiebroek. Eerst als klusjesman en nu als conciërge van de brugklas. Maurice wordt zeer gewaardeerd door collega’s en leerlingen. Iedere ochtend om 7.15 uur is hij er al en werkt dan tot 13.30 uur. Hij doet dit met veel enthousiasme en dat straalt hij ook uit. Zelfs in de zomervakantie kon hij het werken niet laten en maakte twee picknicktafels voor op het schoolplein. Op het Melanchton hopen ze maar dat Maurice nooit met ´vrijwilligerspensioen´ zal gaan.
Helaas kan ik de 148 andere vrijwilligers niet één voor één aan u voorstellen. Ieder van u levert een onmisbare bijdrage aan onze stad. Op het eerste gezicht lijkt Rotterdam misschien een anonieme kille stad. Maar wie verder kijkt, ziet een stad van saamhorigheid. Het wemelt van de kleinschalige projecten waarin mensen zelf het heft in handen nemen. Rotterdammers staan voor hun stad, buurt of straat. Neem het Opzoomeren dat twintig jaar geleden begon met enkele bewoners in de Opzoomerstraat. Inmiddels doen al meer dan 1750 straten mee en is ´Opzoomeren´ een begrip in heel Nederland.
Zonder vrijwilligers zou het in Rotterdam saai zijn en stil en de mensen chagrijnig. Want vrijwilligerswerk maakt ook gelukkig. Niet alleen de mensen over wie de vrijwilligers zich ontfermen worden gelukkiger, maar juist ook de vrijwilligers zelf! Uit allerlei onderzoeken blijkt het steeds weer. Vrijwilligerswerk doen brengt voldoening, mensen voelen zich nuttig en daardoor… gelukkig.
Als stadsbestuur zijn wij ook gelukkig met de vele vrijwilligers in Rotterdam. Ik ben hier vandaag in de Burgerzaal niet alleen, met mij zijn er vele dagelijkse bestuurders van de deelgemeenten en Gemeenteraadsleden hier aanwezig. Spreek ons aan en verrijk ons met uw inzichten. Ik wil u bij deze heel hartelijk bedanken voor uw inzet met dit ontbijt en hoop dat u nog vele jaren de handen vrijwillig uit de mouwen wilt steken voor een beter en gezelliger Rotterdam.
Posted with Blogsy